увагну́ты

1. konkáv, hohl;

2. перан. разм. níedergeschlagen, mit hängendem Kopf;

3. (сагнуты) gebógen, gekrümmt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

konkáv

a увагну́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dented

[ˈdentɪd]

adj.

шчарба́ты, увагну́ты, уці́снуты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

concavo-concave

[kɑ:n,keɪvoʊkɑ:nˈkeɪv]

adj.

увагну́ты з або́двух бако́ў (лі́нза)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

concave

[kɑ:nˈkeɪv]

1.

adj.

увагну́ты, угну́ты

a concave lens — увагну́тая лі́нза

2.

v.t.

угіна́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hohl

a

1) пусты́, паро́жні

2) запа́лы, увагну́ты

~e See — марскі́ зыб

◊ das ist kéine ~e Nuss wert — ≅ гэ́та не ва́рта вы́едзенага яйка́

éine ~e Hand háben — браць ха́бар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)