тэрары́зм, -у, м.

Палітыка, заснаваная на сістэматычным прымяненні тэрору (у 1 знач.).

|| прым. тэрарысты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрары́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тэрары́зм
Р. тэрары́зму
Д. тэрары́зму
В. тэрары́зм
Т. тэрары́змам
М. тэрары́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тэрары́зм, -му м. террори́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрары́зм, ‑у, м.

Палітыка і тактыка тэрору.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрарызм

т. 16, с. 131

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тэрары́зм м Terrorísmus m -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Тэрары́зм ‘палітыка і тактыка тэрору’ (ТСБМ), праз рус. террори́зм, дзе, верагодна, з нямецкай. Паходзіць ад лац. terror ‘жах’, гл. тэрор.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тэрары́зм

(фр. terrorisme, ад лац. terror = страх, жах)

палітыка і практыка тэрору 1.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ана́рха-тэрары́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ана́рха-тэрары́зм
Р. ана́рха-тэрары́зму
Д. ана́рха-тэрары́зму
В. ана́рха-тэрары́зм
Т. ана́рха-тэрары́змам
М. ана́рха-тэрары́зме

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тэрарысты́чны гл. тэрарызм, тэрор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)