Тэро́р ‘запалохванне пагрозамі або забойствам’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Запазычаны рознымі шляхамі інтэрнацыяналізм, мяркуецца, знаны з XIV ст., франц.terreur з лац.terror ‘страх, жах; тэрор’, звязаны з лац.terrēre ‘палохаць’ (ЕСУМ, 5, 556; Арол, 4, 65).