Тутавае дрэва, гл. Шаўкоўніца

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тутавае дрэва

т. 16, с. 63

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ту́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́тавы ту́тавая ту́тавае ту́тавыя
Р. ту́тавага ту́тавай
ту́тавае
ту́тавага ту́тавых
Д. ту́таваму ту́тавай ту́таваму ту́тавым
В. ту́тавы (неадуш.)
ту́тавага (адуш.)
ту́тавую ту́тавае ту́тавыя (неадуш.)
ту́тавых (адуш.)
Т. ту́тавым ту́тавай
ту́таваю
ту́тавым ту́тавымі
М. ту́тавым ту́тавай ту́тавым ту́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шаўко́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Дрэва сямейства тутавых, лістамі якога кормяць вусеняў тутавага шаўкапрада; тутавае дрэва.

|| прым. шаўко́ўнічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́товый ту́тавы;

ту́товое де́рево ту́тавае дрэ́ва, шаўко́ўніца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́таўнік, -а і -у, м.

1. -а. Паўднёвае дрэва сямейства тутавых, лісце якога выкарыстоўваецца як корм для шаўкапрада; тутавае дрэва, шаўкоўніца.

2. -у, зб. Драўніна гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тут², -а і -у, М ту́це, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Тутавае дрэва, тутаўнік.

2. -у, зб. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. ту́тавы, -ая, -ае.

Т. ліст.

Сямейства тутавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаўко́ўніца, ‑ы, ж.

Дрэва або куст сямейства тутавых, лістамі якога кормяць вусеняў тутавага шаўкапрада; тутавае дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mulberry [ˈmʌlbəri] n.

1. bot. ту́тавае дрэ́ва, шаўко́ўніца

2. барво́вы, цёмна-чырво́ны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ту́таўнік, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Тутавае дрэва. / у знач. зб. Пасадкі тутаўніку.

2. ‑у; толькі адз. Драўніна гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)