Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
турні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Гімнастычны снарад: перакладзіна, гарызантальна ўмацаваная на дзвюх стойках.
Практыкаванні на турніку.
|| прым.турніко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
турні́к, -ка́м. турни́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
турні́к, ‑а, м.
Гімнастычны снарад, які складаецца з перакладзіны, гарызантальна ўмацаванай на дзвюх стойках; перакладзіна. Да глыбокай восені Рыгор займаўся гімнастыкай на турніку, гантэлямі і абліваўся халоднай вадой.Рамановіч.Зямля падсохла, было цёпла, і хлопцы пасля ўрокаў галёкалі на школьным двары ля турніка.Навуменка.
[Ад фр. tourner — круціцца, вярцецца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
турні́км.спарт. Reck n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
турні́к
(ад фр. tourner = круціцца, вярцецца)
гімнастычны снарад, які складаецца з дзвюх стоек і гарызантальнай металічнай перакладзіны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Турні́к ‘гімнастычная перакладзіна, умацаваная на дзвюх стойках’ (ТСБМ, Баршч.). Запазычана з рус.турни́к ‘тс’, утворанага з турникет (гл.) у пачатку XX ст. Першапачаткова ўзнікла ў цыркачоў, абазначаючы практыкаванне на гэтым гімнастычным снарадзе (Чарных, 2, 272–273; ЕСУМ, 5, 683; Арол, 4, 120).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перакла́дзіна, -ы, мн. -ы, -дзін, ж.
1. Папярочны брус, жэрдка і пад.
2. Тое, што і турнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
турни́кспорт.турні́к, -ка́м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
rek, ~u
м.спарт.турнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)