турні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турні́к турнікі́
Р. турніка́ турніко́ў
Д. турніку́ турніка́м
В. турні́к турнікі́
Т. турніко́м турніка́мі
М. турніку́ турніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)