туркме́нка туркме́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

туркме́нка,

гл. туркмены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туркме́ны, -аў, адз. -ме́н, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Туркменістана.

|| ж. туркме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. туркме́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

туркмены, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Туркменістана.

|| ж. туркменка, ✂.

|| прым. туркменскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Turkmenka

ж. туркменка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

туркме́ны, ‑аў; адз. туркмен, ‑а, м.; туркменка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. туркменкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Туркменскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)