то́рп

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. то́рп тарпы́
Р. то́рпа тарпо́ў
Д. то́рпу тарпа́м
В. то́рп тарпы́
Т. то́рпам тарпа́мі
М. то́рпе тарпа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

торп гл. тарпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

торп м., см. тарпа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

торп,

гл. тарпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпа́, -ы́, мн. то́рпы і (з ліч. 2, 3, 4) тарпы́, то́рпаў, ж. і торп, -а, мн. тарпы́, тарпо́ў, м.

Вялікая сцірта снапоў, саломы або сена, складзеная асобым спосабам для захоўвання пад адкрытым небам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

торп м гл тарпа

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Торп 1 ’бакавыя часткі ў гумне, застаронкі, зададзеныя збожжам’ (Сл. ПЗБ; астрав., Ск. нар. мовы; Сцяшк., Сержп. Прымхі; паўн.-зах. і цэнтр., ЛА, 2), ’абарог для сена’ (Касп.), ’сцірта ў гумне паміж двума слупамі’ (ашм., Стан.), ст.-бел. торпъ ’адзінка для вымярэння неабмалочанага збожжа’. Гл. тарпа 1.

Торп 2 ’торф’ (Мат. Гом., Жд. 2, Жд. 3), то́рпа ’тс’ (Скарбы), тарпа́ ’тс’ (Касп.). З торф (гл.) з заменам не ўласцівага народнай мове гука ф на п, магчыма, пад уплывам папярэдняга слова, бо выкапаны торф складвалі для прасушкі ў выглядзе сціртаў. Параўн. тарпа 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тарпа́, ‑ы; мн. торпы, ‑аў; ж. і торп, ‑а; мн. тарпы, ‑оў; м.

Вялікая сцірта снапоў або саломы, складзеная асобым спосабам для захоўвання пад адкрытым небам. — А што гарыць? — Тарпы... — Немалочаныя тарпы? — ахнуў Амелька не сваім голасам. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

haystack [ˈheɪstæk] n. стог се́на, тарпа́, торп, сці́рта

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Getréideschober

m -s, - тарпа́, торп, сці́рта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)