то́рп
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
то́рп | тарпы́ | |
то́рпа | тарпо́ў | |
то́рпу | тарпа́м | |
то́рп | тарпы́ | |
то́рпам | тарпа́мі | |
то́рпе | тарпа́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)