то́еснасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. то́еснасць
Р. то́еснасці
Д. то́еснасці
В. то́еснасць
Т. то́еснасцю
М. то́еснасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

то́еснасць, -і, ж.

1. Поўнае падабенства, супадзенне.

Т. поглядаў.

2. У матэматыцы: роўнасць, справядлівая пры любых лікавых значэннях пераменных, што ў яе ўваходзяць.

|| прым. то́есны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тоесныя з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́еснасць ж.

1. филос. тожде́ственность, тоже́ственность; то́ждество ср., то́жество ср.;

2. мат. то́ждество ср., то́жество ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́еснасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць тоеснага. Тоеснасць вывадаў. Тоеснасць з’яў.

2. Спец. Роўнасць, якая справядліва пры любых лікавых значэннях знакаў, што ўваходзяць у гэтую роўнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тоеснасць (у матэматыцы) 10/264, 265

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тоеснасць (у філасофіі) 10/264—265

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тоеснасць,

гранічная роўнасць аб’ектаў.

т. 15, с. 481

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тоеснасць,

роўнасць двух аналітычных выразаў у матэматыцы.

т. 15, с. 481

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

то́еснасць ж.

1. філас. Identität f -; Überinstimmung f -;

2. матэм. Glichheit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АБСТРА́КТНАЯ ТО́ЕСНАСЦЬ,

гл. ў арт. Тоеснасць.

т. 1, с. 45

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)