тату́ля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тату́ля тату́лі
Р. тату́лі тату́ляў
Д. тату́лю тату́лям
В. тату́лю тату́ляў
Т. тату́лем тату́лямі
М. тату́лю тату́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тату́ля м., разг., ласк. папа́ня, ба́тя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тату́ля, ‑і, м.

Нар.-паэт. Ласк. да тата. Я ў той жа дзень, мой дарагі татуля, Пішу табе свой франтавы адказ. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тату́ля ’ласкавы зварот да бацькі’ (ТСБМ), а таксама ў звароце да дзіцяці (Нас.), ’сын, вельмі падобны да бацькі’ (Яўс.), ’хросны бацька’ (Сцяц. Сл.), тату́ль іранічнае ’вялікі хлопец, старэйшы за іншых’ (беласт., Сл. ПЗБ). Гл. тата, з экспрэсіўнай суфіксацыяй, параўн. матуля 1, і ў пераносным ужыванні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тату́лька, ‑і, м.

Разм. Ласк. да татуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

daddy

[ˈdædi]

n., pl. -dies informal

тату́ля, тату́лька, та́тачка -і m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

папа́ня прост., ласк. тату́ся, -сі м., тату́ля, -лі м., та́тка, -кі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tatuś

м. ласк. татуля, татулька, татачка, татулечка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tatka

м. татка, татуля;

czekaj tatka latka прым. не цяпер, то ў чацвер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

папа́ша

1. (отец) разг. ба́цька, -кі м., ласк. та́тка, -кі м., тату́ля, -лі м.;

2. (в обращении к пожилому мужчине) фам. ба́цька, -кі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)