тасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.

Перамешваць (ігральныя карты).

|| зак. стасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.

|| наз. тасава́нне, -я, н. і тасо́ўка, -і, ДМ -со́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тасава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тасу́ю тасу́ем
2-я ас. тасу́еш тасу́еце
3-я ас. тасу́е тасу́юць
Прошлы час
м. тасава́ў тасава́лі
ж. тасава́ла
н. тасава́ла
Загадны лад
2-я ас. тасу́й тасу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тасу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тасава́ць несов. тасова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Перамешваць (ігральныя карты). Банкір пачаў зноў тасаваць карты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тасава́ць карты, тс. перан. míschen vt;

тасава́ць ка́рты Kárten míschen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тасава́ць

(фр. tasser)

перамешваць ігральныя карты перад раздачай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Тасава́ць 1 ’перамешваць (ігральныя карты)’ (ТСБМ, Янк. 1), та́соваць ’тасаваць (карты)’ (ТС), тасова́ті ’тс’ (Вруб.), тусува́ць ’мяшаць карты’ (Бяльк.), сюды ж тасо́ваны ’перамешаны, пераблытаны’ (ТС). Праз польск. tasować ’перамешваць карты’, ’расстаўляць, распінаць, ставіць’ з франц. tasser ’збіраць у кучу’, звязанае з tas ’куча’ (Фасмер, 4, 26; Брукнер, 566; ЕСУМ, 5, 526).

Тасава́ць 2 ’штурхаць, штыляць’ (Янк. 1), ’штурхаць, біць’ (Мат. Гом.), ’рыхліць, ускопваць’ (Сцяшк. Сл.; карэліц., Шатал.), сюды ж тасыну́ты ’штурхануць, піхануць’ (Клім., Сл. Брэс.). Відаць, роднаснае чэш. tasiti ’сячы; вымаць з похвы’, якое Махэк₂ (637) лічыць ітэратывам ад tesati (гл. цясаць) і параўноўвае з лат. test, якое акрамя ’абчосваць’ мае значэнне ’біць’. Сюды ж, магчыма, ст.-бел. тасоване ’?’: ковалю за тасоване прутов осми и два новых… заплатили (1686 г., КГС). Параўн. таскаць, ташчыць, гл.

Тасава́ць 3 ’зносіць, цягаць, кідаць’ (рагач., Сл. ПЗБ). Няясна. Нагадвае чэш. tasiti ’цягнуць, валачы’, якое Махэк₂ (637) параўноўвае з рус. таска́ть ’цягаць, валачы’ (параўн. таскаць, гл.), роднасным літ. tąsýti ’торгаць, цягаць, валачы’; паводле аўтараў Сл. ПЗБ (5, 92), апошняе магло быць крыніцай слова, што не мае падстаў. Махэк₂ (там жа) лічыць чэшскае слова ізаляваным у славянскіх мовах, паколькі адсутнічае зыходны дзеяслоў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стасава́ць гл. тасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тасова́ть несов. тасава́ць, картава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тасава́цца, ‑суецца; незак.

Зал. да тасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)