Verbum

shuffle

[ˈʃʌfəl]

1.

v.i.

1) шо́ргаць нага́мі

2) ледзь цяга́ць (но́гі)

3) тасава́ць (ка́рты)

4) со́ўгаць, пераклада́ць, перастаўля́ць

to shuffle a stack of papers — пераклада́ць стос папе́ры зь ме́сца на ме́сца

5) віля́ць, хітры́ць

2.

n.

1) шо́рганьне (нага́мі); цяга́ньне (ног)

2) та́нец з шо́рганьнем ног

3) тасава́ньне (ка́ртаў)

4) віля́ньне; падтасо́ўка (фа́ктаў)

•

- shuffle off

ruffle

I [ˈrʌfəl]

1.

v.t.

1) рабаці́ць, мо́ршчыць (ваду́)

2) натапы́рваць, ашчаці́ньваць (поўсьць, пе́р’е)

The hen ruffled her feathers at the sight of the dog — Куры́ца натапы́рыла пе́р’е, паба́чыўшы саба́ку

3) зьбіра́ць у скла́дкі

4) упрыго́жваць фальбо́намі

5) выво́дзіць з раўнава́гі, злава́ць

Nothing can ruffle her calm temper — Нішто́ ня мо́жа вы́весьці яе́ з раўнава́гі

6) тасава́ць (ка́рты)

2.

n.

1) рабізна́ f. (на вадзе́); змо́ршчыны pl.

2) фальбо́на f.

3) мітусьня́, сумятня́ f.

without ruffle or excitement — безь мітусьні́ ці хвалява́ньня

II [ˈrʌfəl]

n.

бараба́нны дро́бат, по́шчак