тарфя́нішча, -а, мн. -ы, -нішч і -аў, н.

Асушанае тарфяное балота.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарфя́нішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тарфя́нішча тарфя́нішчы
Р. тарфя́нішча тарфя́нішчаў
тарфя́нішч
Д. тарфя́нішчу тарфя́нішчам
В. тарфя́нішча тарфя́нішчы
Т. тарфя́нішчам тарфя́нішчамі
М. тарфя́нішчы тарфя́нішчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарфя́нішча ср. торфя́ник м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарфя́нішча, ‑а, н.

Асушанае тарфяное балота. Вялізнае чорнае тарфянішча парушыла каляровую размалёўку ландшафту. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарфя́нішча

1. Асушанае тарфяное балота (БРС).

2. Балота, дзе нарыхтоўваюць торф (Лёзн., Слаўг.). Тое ж тарпя́нішча (Мін.), тархвяні́шча, тархвя́не, тарховінне, тарховішча, таршы́шча, тархінне, тархішча (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

bog​1 [bɒg] n.

1. бало́та; дрыгва́;

a peat bog тарфя́нішча, тарфя́нік

2. BrE, infml прыбіра́льня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тарфя́нік м.

1. геагр. (паклады торфу) Tórflager n -s, -;

2. (тарфянішча) Tórfboden m -s, - і -böden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зем

1. Зямля, багатая перагноем; чарназём (Краснап. Бяльк., Слаўг.).

2. Торф, тарфянішча (Краснап. Бяльк., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

абрабі́ць, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; зак., каго-што.

1. Апрацаваць, дагледзець; прывесці ў парадак. Тарфянішча абраблю, Каб гуло, як медзь. Наглядаючы зямлю, Буду хлеб мець! Куляшоў. Мусіць, яна не была б такой прыгожай, італьянская зямля, калі б не абрабілі, не аздобілі яе сваім потам і рукамі працавітыя людзі. Мележ.

2. Апрацоўваючы, прыдаць чаму‑н. патрэбныя выгляд, якасць. Трэба з сталі каваць, гартаваць гібкі верш, Абрабіць яго трэба з цярпеннем. Багдановіч.

3. Разм. Запэцкаць, забрудзіць чым‑н. [Дзяк:] — Ёсць такая казка — наеўся цыган кіслага малака ды вельмі ж бараду ў гэтае малако абрабіў... Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bog

[bɑ:g]

1.

n.

бало́та n.; дры́гва f.

peat bog — імша́ра, амша́ра f.; тарфя́нік -у m., тарфя́нішча n.

2.

v. bogged, -gging

тапі́цца; права́львацца ў бало́це або́ як у бало́це

He bogged down in the middle of his speech — Ён загра́з у сярэ́дзіне свае́ прамо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)