bog

[bɑ:g]

1.

n.

бало́та n.; дры́гва f.

peat bog — імша́ра, амша́ра f.; тарфя́нік -у m., тарфя́нішча n.

2.

v. bogged, -gging

тапі́цца; права́львацца ў бало́це або́ як у бало́це

He bogged down in the middle of his speech — Ён загра́з у сярэ́дзіне свае́ прамо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)