тапі́цца², 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., то́піцца; незак.

Награваючыся, станавіцца мяккім, вадкім.

Воск топіцца.

|| наз. тапле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тапі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. таплю́ся то́пімся
2-я ас. то́пішся то́піцеся
3-я ас. то́піцца то́пяцца
Прошлы час
м. тапі́ўся тапі́ліся
ж. тапі́лася
н. тапі́лася
Загадны лад
2-я ас. тапі́ся тапі́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час то́пячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тапі́цца¹, таплю́ся, то́пішся, то́піцца; незак.

1. Пазбаўляць сябе жыцця, кінуўшыся ў ваду.

2. Пагружацца ў што-н. вязкае, зыбкае; вязнуць, засядаць у чым-н.

|| зак. утапі́цца, утаплю́ся, уто́пішся, уто́піцца.

|| наз. тапле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тапі́цца I несов.

1. (лишать себя жизни) топи́ться;

2. (идти ко дну) тону́ть, утопа́ть;

3. страд. топи́ться; потопля́ться; см. тапі́ць I;

◊ калі́ то́пішся, то і за сало́мінку (бры́тву) ухо́пішся — посл. утопа́ющий и за соло́минку хвата́ется

тапі́цца II несов., возвр., страд. топи́ться; пла́виться; см. тапі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тапі́цца ​1, таплюся, топішся, топіцца; незак.

1. Свядома пазбаўляць сябе жыцця, кідаючыся ў ваду; гінуць у вадзе. «Топіцца!» — раптам прамільгнула ў свядомасці, і радыстка кінулася ў ваду. Кулакоўскі. Ужо сціхаў ажыўлены гул галасоў, як з боку эстакады нехта крыкнуў: — Чалавек топіцца! Лынькоў.

2. Пагружацца ў што‑н. мяккае, зыбкае; вязнуць, засядаць у чым‑н. Ціха, павольна праходзіць аўтобус там, дзе нядаўна і трактар тапіўся. Дубоўка. // Быць цалкам пакрытым чым‑н. вязкім, вадкім. [Стафанковіч] выбрукаваў клінкерам адну вуліцу, па якой кожны дзень праязджаў у машыне, іншыя ж вуліцы пакінуў тапіцца ў гразі. Чорны.

3. Зал. да тапіць ​1 (у 1 знач.).

тапі́цца ​2, топіцца; незак.

1. Награваючыся, станавіцца мяккім, вадкім.

2. Зал. да тапіць ​2.

тапі́цца ​3, топіцца; незак.

Разм.

1. Тое, што і паліцца ​1 (у 1 знач.).

2. Зал. да тапіць ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапі́цца​I (гінуць у вадзе) sich ertränken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тапі́цца​II (пра воск і г. д.) schmélzen* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

утапі́цца гл. тапіцца¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

потопля́ться страд. тапі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нято́пкі, ‑ая, ‑ае.

Які не можа (лёгка) тапіцца, плавіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)