сіро́чы сиро́тский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіро́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіро́чы сіро́чая сіро́чае сіро́чыя
Р. сіро́чага сіро́чай
сіро́чае		 сіро́чага сіро́чых
Д. сіро́чаму сіро́чай сіро́чаму сіро́чым
В. сіро́чы (неадуш.)
сіро́чага (адуш.)		 сіро́чую сіро́чае сіро́чыя (неадуш.)
сіро́чых (адуш.)
Т. сіро́чым сіро́чай
сіро́чаю		 сіро́чым сіро́чымі
М. сіро́чым сіро́чай сіро́чым сіро́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіро́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіро́чы сіро́чая сіро́чае сіро́чыя
Р. сіро́чага сіро́чай
сіро́чае		 сіро́чага сіро́чых
Д. сіро́чаму сіро́чай сіро́чаму сіро́чым
В. сіро́чы (неадуш.)
сіро́чага (адуш.)		 сіро́чую сіро́чае сіро́чыя (неадуш.)
сіро́чых (адуш.)
Т. сіро́чым сіро́чай
сіро́чаю		 сіро́чым сіро́чымі
М. сіро́чым сіро́чай сіро́чым сіро́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіро́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіро́чы сіро́чая сіро́чае сіро́чыя
Р. сіро́чага сіро́чай
сіро́чае		 сіро́чага сіро́чых
Д. сіро́чаму сіро́чай сіро́чаму сіро́чым
В. сіро́чы (неадуш.)
сіро́чага (адуш.)		 сіро́чую сіро́чае сіро́чыя (неадуш.)
сіро́чых (адуш.)
Т. сіро́чым сіро́чай
сіро́чаю		 сіро́чым сіро́чымі
М. сіро́чым сіро́чай сіро́чым сіро́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіро́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сіраты, уласцівы яму (ёй). Ці мала з вачэй нашых слёз пралілося, Слёз горкіх, сірочых, слёз крыўды і мук? Ці мала магіл на палях засталося, Каб новыя рыць? На выгоду каму?.. Гілевіч. Хлеб сірочы, вядома, нялёгкі, аднак пра яго пакуль што больш думала мама. Брыль. / у перан. ужыв. Як бацька памрэ — дык і хата Сірочаю стане ў той час. Бялевіч. // перан. Бедны, убогі, мізэрны. Сеўшы ў машыну, я ўзяў з сядзення свой сірочы скрутачак, які падрыхтаваў для Эрны. Ракітны. Жытцо было тоненькае, сірочае, па пяць зернетак у каласку. Лобан.

2. Які праходзіць у адзіноце. Нялёгка ўспамінаць гісторыю сірочага маленства. Грамовіч. // Які адасоблены, знаходзіцца ў адзіноце. Дзед Астап ступіў.. да невялічкай хвойкі, якая цямнелася наперадзе ў сірочай самоце. Лынькоў.

3. Які мае адносіны да апёкі над сіротамі. Сірочы прытулак. □ [Настаўніца:] — Я расла ў сірочым доме... Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіро́чы Wáisen-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па-сіро́чы

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
па-сіро́чы - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сірата́, -ы́, ДМ -раце́, Т -о́й (-о́ю), мн. сіро́ты і (з ліч. 2, 3, 4) сіраты́, -ро́т, м. і ж.

Дзіця або падлетак, які застаўся без аднаго або абодвух бацькоў.

Дзе ж сіраце бацьку ўзяць? Круглая с. (без маці і бацькі).

◊

Казанская сірата — пра таго, хто прыкідваецца няшчасным, каб разжаліць каго-н.

|| памянш.-ласк. сіро́тка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -тцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -так і сіраці́нка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -нцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -нак.

|| прым. сіро́чы, -ая, -ае і сіро́цкі, -ая, -ае.

Сірочую галоўку дожджык мые.

Зіма сёлета сіроцкая — без моцных маразоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сиро́тский сіро́чы, сіро́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sierocy

сірочы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)