сіро́цкі

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сіро́цкі - -

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіро́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіро́цкі сіро́цкая сіро́цкае сіро́цкія
Р. сіро́цкага сіро́цкай
сіро́цкае		 сіро́цкага сіро́цкіх
Д. сіро́цкаму сіро́цкай сіро́цкаму сіро́цкім
В. сіро́цкі (неадуш.)
сіро́цкага (адуш.)		 сіро́цкую сіро́цкае сіро́цкія (неадуш.)
сіро́цкіх (адуш.)
Т. сіро́цкім сіро́цкай
сіро́цкаю		 сіро́цкім сіро́цкімі
М. сіро́цкім сіро́цкай сіро́цкім сіро́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіро́цкі сиро́тский;

◊ ~кая зіма́ — сиро́тская зима́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіро́цкі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і сірочы. Гулка сіроцкая песня Па свеце нясецца з трывогай. Купала. На наша сіроцкае шчасце, раніца ле вельмі халодная. С. Александровіч.

•••

Сіроцкая зіма — пра цёплы, маласнежны зімовы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіро́цкі Wáisen-;

сіро́цкі дом Wáisenhaus n -es, -häuser

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сіроцкі суд

т. 14, с. 414

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сірата́, -ы́, ДМ -раце́, Т -о́й (-о́ю), мн. сіро́ты і (з ліч. 2, 3, 4) сіраты́, -ро́т, м. і ж.

Дзіця або падлетак, які застаўся без аднаго або абодвух бацькоў.

Дзе ж сіраце бацьку ўзяць? Круглая с. (без маці і бацькі).

◊

Казанская сірата — пра таго, хто прыкідваецца няшчасным, каб разжаліць каго-н.

|| памянш.-ласк. сіро́тка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -тцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -так і сіраці́нка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -нцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -нак.

|| прым. сіро́чы, -ая, -ае і сіро́цкі, -ая, -ае.

Сірочую галоўку дожджык мые.

Зіма сёлета сіроцкая — без моцных маразоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сиро́тский сіро́чы, сіро́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

orphanage

[ˈɔrfənɪdʒ]

n.

1) сіро́чы, сіро́цкі дом; сіраці́нец -ца m.

2) сіро́цтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Асі́раць, осырыць ’кінуць’ (КСТ). Параўн. ст.-рус. осирѣние ’сіроцтва’ (Сразн.). Відаць, старарускі назоўнік утвораны ад дзеяслова, які не зафіксаваны ў Сразнеўскага, але адзначаецца ў Столінскім раёне. Дзеяслоў утвораны ад прыметніка сирыи ’сірата, сіроцкі, асірацелы’, відаць, спачатку без прэфікса: *сирѣти, а потым з прэфіксальным о‑: осирѣти.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)