sister [ˈsɪstə] n.

1. сястра́;

a full sister ро́дная сястра́;

a big/little sister старэ́йшая/мало́дшая сястра́

2. Sister BrE старэ́йшая медсястра́

3. Sisterrelig. сястра́; мана́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пала́тны пала́тный;

~ная сястра́ — пала́тная сестра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

міласэ́рны милосе́рдный;

○ ~ная сястра́ — сестра́ милосе́рдия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

балбатлівы прыметнік

Празмерна гаваркі, а таксама які не ўмее захоўваць тайну.

  • Б. паляўнічы.

|| назоўнік: балбатлівасць.

  • Балбатлівасць — старасці сястра (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

stepsister [ˈstepˌsɪstə] n. зво́дная сястра́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

патранаж назоўнік | мужчынскі род

Рэгулярнае аказанне лячэбна-прафілактычнай дапамогі ў дамашніх умовах немаўлятам і некаторым катэгорыям хворых.

|| прыметнік: патранажны.

  • Патранажная сястра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

siostra

ж. сястра;

siostra przyrodnia — адзінаўтробная сястра; адзінакроўная сястра;

siostra cioteczna (stryjeczna) — стрыечная сястра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

half-sister [ˈhɑ:fsɪstə] n. зво́дная сястра́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цётка назоўнік | жаночы род

  1. Бацькава або матчына сястра; жонка дзядзькі.

  2. Жанчына — наогул (часцей пажылая; размоўнае).

|| ласкальная форма: цётачка і цётухна.

|| прыметнік: цётчын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

медсестра́ (медици́нская сестра́) медсястра́, -ры́ ж. (медыцы́нская сястра́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)