балбатлі́вы, ​✂.

Празмерна гаваркі, а таксама які не ўмее захоўваць тайну.

  • Б. паляўнічы.

|| наз. балбатлівасць, ✂.

  • Балбатлівасць — старасці сястра (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)