счэ́пліваць гл. счапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

счэ́пліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. счэ́пліваю счэ́пліваем
2-я ас. счэ́пліваеш счэ́пліваеце
3-я ас. счэ́плівае счэ́пліваюць
Прошлы час
м. счэ́пліваў счэ́плівалі
ж. счэ́плівала
н. счэ́плівала
Загадны лад
2-я ас. счэ́плівай счэ́плівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час счэ́пліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

счэ́пліваць несов. сцепля́ть; см. счапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да счапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счэ́пліваць гл. счапіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

счапі́ць, счаплю́, счэ́піш, счэ́піць; счэ́плены; зак., што.

1. Злучыць, прымацаваўшы адно да аднаго, зачапіўшы адно за адно.

С. вагоны.

2. Моцна злучыць (пальцы, рукі; разм.).

Настылыя пальцы не надта счэпіш.

3. з чаго. Адчапіць, зняць (разм.).

С. вядро з крука.

4. Сшыць, прышыць на скорую руку (разм.).

С. за вечар спадніцу.

|| незак. счэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. счапле́нне, -я, н., счэ́пліванне, -я, н. і счэп, -у, м.

|| прым. счэ́пны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

счапля́ць несов., см. счэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счэ́пліванне ср. сцепле́ние; см. счэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. счэпліваць — счапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счэ́плівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да счапіцца.

2. Зал. да счэпліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)