счэ́пліваць гл. счапіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ánkoppeln

vt тэх. злуча́ць; састыко́ўваць; счэ́пліваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kúppeln

vt

1) счэ́пліваць, злуча́ць

2) займа́цца зво́дніцтвам, сва́таць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

couple

[ˈkʌpəl]

1.

n.

1) па́ра f., два, дзьве

2) па́ра f., муж і жо́нка, нарачо́ныя pl., партнэ́ры

3) Mech. па́ра сі́лаў

4) Electr. элемэ́нт -у m.

2.

v.t.

1) зьвя́зваць, спалуча́ць ра́зам, злуча́ць па́рамі, счэ́пліваць (ваго́ны)

2) жані́ць

3.

v.i.

1) спаро́ўвацца (пра жывёлу)

2) злуча́цца па́рамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)