Verbum

анлайнавы слоўнік

сучо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сучо́к сучо́к, -чка́ м.;

◊

без сучка́ и задо́ринки погов. без сучка́ і задзі́рынкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сучо́к, -чка́ м., уменьш. сучо́к;

2. только мн., тех. сучки́;

◊ ні сучка́ ні задзі́рынкі — ни сучка́ ни задо́ринки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сучо́к, ‑чка, м.

1. Памянш. да сук; невялікі сук. Гнуткія галінкі білі нас па твары, вострыя сучкі чапляліся за адзенне, але мы спяшаліся далей. В. Вольскі.

2. толькі мн. (сучкі́, ‑о́ў). У тэхніцы — кавалачкі драўніны ў папяровай масе.

•••

Ні сучка ні задзірынкі — вельмі гладка, без перашкод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сучо́к м Ästchen n -s, -, Zweig m -(e)s, -e, Ast m -es, Äste

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Сучо́к ₁ ’маленькі сук’ (Сцяшк.), ’тонкая галінка’ (ЛА, 1), ’дзірка ў дошцы, з якой выпаў сучок’ (Сержп. Прымхі). Да сук ₁, гл.

Сучо́к ₂ ’скрутак на крутой нітцы’ (ТС), ’вузлік’ (Сл. Брэс.). Да сук ₂, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адгарэ́лы, -ая, -ае.

Які адгарэў, адпаў, адваліўся.

А. сучок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сучко́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які змяшчае ў сабе сучкі (гл. сучок у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задзі́рынка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш. да задзірына.

•••

Ні сучка ні задзірынкі гл. сучок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

snag [snæg] n.

1. (нечаканая) перашко́да, за́гваздка;

hit a snag сутыкну́цца з перашко́даю

2. корч, карча́га; сучо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)