сухо́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сухо́тніца сухо́тніцы
Р. сухо́тніцы сухо́тніц
Д. сухо́тніцы сухо́тніцам
В. сухо́тніцу сухо́тніц
Т. сухо́тніцай
сухо́тніцаю		 сухо́тніцамі
М. сухо́тніцы сухо́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сухо́тніца ж., разг. чахо́точная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухо́тніца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да сухотнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туберкулёзница туберкулёзніца, -цы ж. сухо́тніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чахо́точная сущ. сухо́тніца, -цы ж., сухо́тная, -най ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

suchotnica

ж. сухотніца, сухотная

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hectic

[ˈhektɪk]

1.

adj.

1) ліхама́нкавы, ве́льмі хвалю́ючы, неспако́йны, гара́чы; бу́рны

a man with a hectic past — чалаве́к з бу́рным міну́лым

2) сухо́тны, з сухо́тнай гара́чкай

2.

n.

1) сухо́тны румя́нец -цу m., ліхама́нка, гара́чка f.

2) сухо́тнік -а m., сухо́тніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)