сухо́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сухо́тніца |
сухо́тніцы |
| Р. |
сухо́тніцы |
сухо́тніц |
| Д. |
сухо́тніцы |
сухо́тніцам |
| В. |
сухо́тніцу |
сухо́тніц |
| Т. |
сухо́тніцай сухо́тніцаю |
сухо́тніцамі |
| М. |
сухо́тніцы |
сухо́тніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сухо́тніца ж., разг. чахо́точная
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сухо́тніца, ‑ы, ж.
Разм. Жан. да сухотнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
туберкулёзница туберкулёзніца, -цы ж. сухо́тніца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чахо́точная сущ. сухо́тніца, -цы ж., сухо́тная, -най ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)