су́тарга, -і, ДМ -рзе, мн. -і, -аў, ж.

Рэзкае міжвольнае скарачэнне мышцаў, звычайна з болямі.

|| прым. су́таргавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́тарга

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. су́тарга су́таргі
Р. су́таргі су́тарг
су́таргаў
Д. су́тарзе су́таргам
В. су́таргу су́таргі
Т. су́таргай
су́таргаю		 су́таргамі
М. су́тарзе су́таргах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

су́тарга ж. су́дорога; ко́рчи мн.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сутарга 9/199; 10/134

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

су́тарга, ‑і, ДМ ‑рзе, ж.

Рэзкае неадвольнае скарачэнне мышц (ад болю, холаду, пры некаторых захворваннях або душэўных пакутах). Біцца ў сутаргах. □ [Андрэй] .. баяўся, каб ад холаду не пачаліся сутаргі. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́тарга ж. мед., тс. перан. Krampf m -es, Krämpfe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Су́тарга ’рэзкае скарачэнне мышц’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), ’канвульсія, сударга, эпілепсія’ (Ласт.), су́торга ’тс’ (ТС), суторга ’цік?’: на абодвух ачох суторга скачэ (Полымя, 2001, 3, 253), су́таргі ’торганне, спазмы’ (Некр. і Байк., Ласт.), су́тарж ’сударга’ (Ласт.). Вытворныя з су- ад торгаць (гл.), параўн. сударга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

су́дарга ж., см. су́тарга

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́дорога су́тарга, -гі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канву́льсія, -і, мн. -і, -сій, ж.

Тое, што і сутарга.

|| прым. канвульсі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)