супо́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. супо́льніца супо́льніцы
Р. супо́льніцы супо́льніц
Д. супо́льніцы супо́льніцам
В. супо́льніцу супо́льніц
Т. супо́льніцай
супо́льніцаю		 супо́льніцамі
М. супо́льніцы супо́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

супо́льніца ж.

1. соо́бщница; соуча́стница, компаньо́нка;

2. единомы́шленница, сподви́жница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

супо́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да супольнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Супо́льніца ’суполка, супольная работа’ (ТС, Юрч.), ’бравэрка’ (Сцяшк.), супо́льніца, супо́льнічка ’суцэльнае адзенне’ (Сцяц. Сл.), ’жаночая кашуля, сарочка’ (барыс., Сл. ПЗБ). Да супольны, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

супо́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Таварыш па сумеснай дзейнасці, паплечнік, аднадумец; кампаньён.

2. Саўдзельнік, хаўруснік у якіх-н. злачынных справах.

|| ж. супо́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. супо́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пособница памага́тая, -тай ж.; супо́льніца, -цы ж.; саўдзе́льніца, -цы ж.; хаўру́сніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соо́бщница саўдзе́льніца, -цы ж., супо́льніца, -цы ж., удзе́льніца, -цы ж.; уст. хаўру́сніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

associate​1 [əˈsəʊʃiət] n.

1. кале́га; супрацо́ўнік; супрацо́ўніца; партнёр;

business associates партнёры па бі́знесе

2. тава́рыш; ся́бра; сябро́ўка; супо́льнік; супо́льніца;

crime associates саўдзе́льнікі; хаўру́снікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

copartner

[,koʊˈpɑ:rtnər]

n.

1) кампаньён -а m.; па́йшчык -а m.; супо́льнік -а m., супо́льніца f.

2) саўдзе́льнік -а m., саўдзе́льніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

partner

[ˈpɑ:rtnər]

n.

1) удзе́льнік, саўдзе́льнік -а m.

My sister was a partner in my sorrow — Мая сястра́ падзяля́ла маё го́ра

2)

а) кампаньён, супо́льнік -а m., супо́льніца f. (у фі́рме ці кампа́ніі)

б) напа́рнік -а m., напа́рніца f. (у спра́ве)

3) партнэ́р -а m., партнэ́рка f. (у та́нцы, гульні́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)