супо́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. супо́льніца супо́льніцы
Р. супо́льніцы супо́льніц
Д. супо́льніцы супо́льніцам
В. супо́льніцу супо́льніц
Т. супо́льніцай
супо́льніцаю		 супо́льніцамі
М. супо́льніцы супо́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)