сумне́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сумне́ў сумне́вы
Р. сумне́ву сумне́ваў
Д. сумне́ву сумне́вам
В. сумне́ў сумне́вы
Т. сумне́вам сумне́вамі
М. сумне́ве сумне́вах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Сумне́ў ’сумненне’ (Ласт., Янк. 3.; Беларусіка, 19, 230; PC, 1999, 2, 83), сумні́ў ’сумненне, нерашучасць’ (Сцяшк. Сл.; PC, 1999, 2, 83). Аддзеяслоўны назоўнік з нулявым канчаткам ад сумнявацца, гл. Формы з ‑і‑, а таксама сумніўны лічацца ўкраінізмамі (Станкевіч, Язык, 597), аднак гэтаму пярэчыць лінгвагеаграфія, гл. Пацюпа (там жа, 1151); магчыма, пад уплывам сумліў, сумліўны, гл. сумлеў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сумне́нне н, сумне́ў м Zwifel m -s, -;

у гэ́тым няма́сумне́ння da gibt es kinen Zwifel, darüber kann kein [nicht der mndeste] Zwifel besthen*, es ist nicht zu bezwifeln;

гэ́та па-за ўся́кім сумне́ннем das steht ußer Zwifel;

ста́віць пад сумне́нне што etw. bezwifeln, über etw. (A) Zwifel hgen, etw. in Zwifel zehen*;

узніка́юць сумне́нні es kmmen Zwifel [Bednken], Zwifel stigen auf;

не застае́цца сумне́ння ў тым, што … es bestht kein Zwifel, dass …

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сумне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сумне́ю сумне́ем
2-я ас. сумне́еш сумне́еце
3-я ас. сумне́е сумне́юць
Прошлы час
м. сумне́ў сумне́лі
ж. сумне́ла
н. сумне́ла
Загадны лад
2-я ас. сумне́й сумне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сумне́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

raise a doubt

вы́клікаць су́мнеў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impugn

[ɪmˈpju:n]

v.t.

аспрэ́чваць; ста́віць пад сумне́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wątpienie

wątpieni|e

н. сумненне; сумнеў;

bez ~a — без сумнення; несумненна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

call in(to) question

ста́віць пад сумне́ў, аспрэ́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dispel

[dɪˈspel]

v.t.

разганя́ць, разьве́йваць

to dispel doubt — разьве́яць сумне́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падва́жваць, падва́жыць

1. (mit dem Hbel) hchheben* аддз vt, hbeln vt;

2. кніжн (паставіць пад сумнеў) etw. in Frge stllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)