сувені́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сувені́р сувені́ры
Р. сувені́ра сувені́раў
Д. сувені́ру сувені́рам
В. сувені́р сувені́ры
Т. сувені́рам сувені́рамі
М. сувені́ры сувені́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сувені́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Памятны падарунак.

2. Мастацкі выраб, рэч на памяць пра наведванне краіны, горада, музея і пад.

Аддзел сувеніраў.

|| прым. сувені́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сувені́р м. сувени́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сувенір (сорт ячменю) 11/573; 12/515

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сувені́р, ‑а, м.

Памятны падарунак; рэч, якая звязана з якімі‑н. успамінамі. Шануючы звычай добры, Дзякуючы шчыра, Накладаюць госці ў торбы Розных сувеніраў. Гілевіч. Мы абменьваліся сувенірамі, ціснулі адзін аднаму рукі, гаварылі кароткія, таварыскія словы. Мележ.

[Фр. souvenir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сувенір

т. 15, с. 243

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сувені́р м. Souvenir [suvə´ni:r і zuvə´ni:r] n -s, -s, Ándenken n -s, -;

як сувені́р als Souvenir

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сувені́р

(фр. souvenir)

памятны падарунак або пакупка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сувені́р ’памятная рэч’ (ТСБМ). Запазычана праз рус. сувенир ’тс’ з франц. souvenir < se souvenir ’успомніць, успамінаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сувені́р

(фр. souvenir)

памятны падарунак або пакупка як памяць аб наведванні краіны, горада і г. д.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)