стэры́льны, -ая, -ае.

1. Ачышчаны ад мікраарганізмаў, абеззаражаны.

Стэрыльная павязка.

2. Які стаў бясплодным у выніку стэрылізацыі.

|| наз. стэры́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэры́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стэры́льны стэры́льная стэры́льнае стэры́льныя
Р. стэры́льнага стэры́льнай
стэры́льнае		 стэры́льнага стэры́льных
Д. стэры́льнаму стэры́льнай стэры́льнаму стэры́льным
В. стэры́льны (неадуш.)
стэры́льнага (адуш.)		 стэры́льную стэры́льнае стэры́льныя (неадуш.)
стэры́льных (адуш.)
Т. стэры́льным стэры́льнай
стэры́льнаю		 стэры́льным стэры́льнымі
М. стэры́льным стэры́льнай стэры́льным стэры́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стэры́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стэры́льны стэры́льная стэры́льнае стэры́льныя
Р. стэры́льнага стэры́льнай
стэры́льнае		 стэры́льнага стэры́льных
Д. стэры́льнаму стэры́льнай стэры́льнаму стэры́льным
В. стэры́льны (неадуш.)
стэры́льнага (адуш.)		 стэры́льную стэры́льнае стэры́льныя (неадуш.)
стэры́льных (адуш.)
Т. стэры́льным стэры́льнай
стэры́льнаю		 стэры́льным стэры́льнымі
М. стэры́льным стэры́льнай стэры́льным стэры́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стэры́льны в разн. знач. стери́льный;

~ная кле́тка — стери́льная кле́тка;

с. бінт — стери́льный бинт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэры́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, у якім або на якім шляхам стэрылізацыі знішчаны мікраарганізмы. Стэрыльны бінт. Стэрыльны шпрыц. □ На другім паверсе, у асобным пакоі, сястра памагла .. [Ярашу] надзець стэрыльны халат, шапачку, павязку і палатняныя бахілы вышэй калень. Шамякін.

2. Які стаў бясплодным у выніку стэрылізацыі (у 2 знач.).

[Лац. sterilis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэры́льны

1. (абеззаражаны) kéimfrei, steríl;

2. (бясплодны) steríl, únfruchtbar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стери́льный стэры́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэры́льнасць ж. стери́льность; см. стэры́льны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

steríl

[st-] і [ʃt-]

a стэры́льны, абеззара́жаны; бяспло́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

infertile [ɪnˈfɜ:taɪl] adj.

1. неўрадлі́вы, неўраджа́йны (пра зямлю)

2. med. стэры́льны, бяспло́дны (пра людзей, жывёл, расліны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)