стэры́льны

1. (абеззаражаны) kéimfrei, steríl;

2. (бясплодны) steríl, únfruchtbar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

steríl

[st-] і [ʃt-]

a стэры́льны, абеззара́жаны; бяспло́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kéimfrei

a

1) стэры́льны, стэрылізава́ны

2) бяспло́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sterile

[ˈsterəl]

adj.

1) стэры́льны, стэрылізава́ны

2) неўрадлі́вы, бяспло́дны

sterile land —

а) абло́га, я́лавіна f.

б) неўрадлі́вая зямля́

3) бяспло́дны, я́лавы

a sterile cow — я́лавая каро́ва, я́лаўка f.

4) няпло́дны (пра расьлі́ны)

sterile flower — пустацьве́т -а m.

5) бяспло́дны, бясплённы, які́ не дае́ вы́нікаў, бескары́сны (пра пра́цу, нату́гі)

sterile hopes — бяспло́дныя надзе́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)