стры́нгер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стры́нгер стры́нгеры
Р. стры́нгера стры́нгераў
Д. стры́нгеру стры́нгерам
В. стры́нгер стры́нгеры
Т. стры́нгерам стры́нгерамі
М. стры́нгеры стры́нгерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стры́нгер м., мор., ав. стри́нгер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стры́нгер, ‑а, м.

Спец. Падоўжны брус цвёрдай абшыўкі корпуса судна (самалёта), які з’яўляецца апорай і надае ўстойлівасць.

[Англ. stringer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрынгер

т. 15, с. 216

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стры́нгер

(англ. stringer)

карэспандэнт, які працуе ў небяспечных умовах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

стри́нгер мор., ав. стры́нгер, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)