стрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

Цярпліва аднесціся да чаго-н., вынесці, вытрымаць (што-н. непрыемнае, нясцерпнае).

С. боль.

С. несправядлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стрыва́ю стрыва́ем
2-я ас. стрыва́еш стрыва́еце
3-я ас. стрыва́е стрыва́юць
Прошлы час
м. стрыва́ў стрыва́лі
ж. стрыва́ла
н. стрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. стрыва́й стрыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час стрыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стрыва́ць сов. стерпе́ть, вы́держать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Цярпліва вынесці, вытрымаць (што‑н. страшэннае, непрыемнае. нясцерпнае). Стрываць боль. □ Як цяжка ні будзе, — стрываем. Радзіма, не зганьбім цябе! Астрэйка. Колькі перанесла .. [маці] гора — ні адна жывая душа не стрывала б. Ваданосаў. // без дап. (звычайна з адмоўем). Стрымацца, утрымацца ад чаго‑н. (ад якіх‑н. слоў, учынкаў). Хлопчык не стрываў і, калі дзядзька выйшаў з хаты, спытаўся ў бацькі, навошта той гаварыў гэтак з Анісімам. Сачанка. Ды так ужо казёл абрыдзеў сабаку сваім прыставаннем, што Жук аднойчы не стрываў ды хваць яго з будкі за бараду! Брыль. Смажыць. Даўно апаражнілі бутэлькі з вадой, што былі ў дзяўчат. Акцызнік не стрываў — сышоў да Парыпанавай студні. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрыва́ць

1. (вытрымаць) ushalten* vt, ertrgen* vt; dlden vt, erdlden vt (сцярпець);

стрыва́ць кры́ўду ine Kränkung hnnehmen* [über sich (A) erghen lssen*];

2. (устрымацца ад чаго-н.) an sich (A) hlten*; sich behrrschen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стерпе́ть сов. сцярпе́ць, стрыва́ць, вы́трываць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ścierpieć

зак. сцярпець; стрываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Нестрыва́лы ’нястраўны’: Нестрывалае нешта зьеў (Касп.). Відаць, да стравіць ’ператравіць (пра страўнік)’, гл. страва, ці не пад уплывам стрываць ’сцярпець’ (гл. трываць)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

znieść

зак.

1. прынесці; знесці;

znieść na kupę — знесці ў кучу;

2. знішчыць; адмяніць; ліквідаваць;

3. перанесці; перацярпець; стрываць;

znieść krzywdę — стрываць крыўду;

3. (пра птушак) знесці;

znieść jajko — знесці яйка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абра́за ж. Belidigung f -, -en, Kränkung f -, -en, Verltzung f -, -en;

абра́за сло́вам Belidigung mit Wrten;

учыні́ць абра́зу ine Belidigung [Kränkung] zfügen;

стрыва́ць [сцярпе́ць] абра́зы (alle) Belidigungen instecken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)