страха́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Рабочы, які крые стрэхі.

|| прым. страха́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страха́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. страха́р страхары́
Р. страхара́ страхаро́ў
Д. страхару́ страхара́м
В. страхара́ страхаро́ў
Т. страхаро́м страхара́мі
М. страхару́ страхара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

страха́р, -ра́ м. кро́вельщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страха́р, ‑а, м.

Рабочы, які крые стрэхі. У нейкую далёкую і невядомую для мяне Ятвезь бацька панёс страхарам грошы. Мы павінны былі ім яшчэ з восені. Яны крылі нашу хату. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страха́р м. буд. Dáchdecker m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Страха́р ‘рабочы, які крые стрэхі’ (ТСБМ), ст.-бел. страхаръ (стрехарь) ‘майстар, які крыў стрэхі’ (Ст.-бел. лексікон). Ад страха (гл.), параўн. польск. strzecharz ‘тс’; аднак не выключана адаптацыя запазычанага праз польск. strycharz ‘муляр; той, хто робіць цэглу’ з с.-в.-ням. strīcher ‘тс’ (Нававейскі, Zapożyczenia, 11), збліжанага з польск. strych ‘гарышча’. Параўн. стрыхоўка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кро́вельщик страха́р, -ра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

roofer [ˈru:fə] n. страха́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thatcher [ˈθætʃə] n. страха́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Dáchdecker

m -s, - страха́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)