страха́р, ‑а, м.
Рабочы, які крые стрэхі. У нейкую далёкую і невядомую для мяне Ятвезь бацька панёс страхарам грошы. Мы павінны былі ім яшчэ з восені. Яны крылі нашу хату. Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)