старамо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старамо́дны старамо́дная старамо́днае старамо́дныя
Р. старамо́днага старамо́днай
старамо́днае		 старамо́днага старамо́дных
Д. старамо́днаму старамо́днай старамо́днаму старамо́дным
В. старамо́дны (неадуш.)
старамо́днага (адуш.)		 старамо́дную старамо́днае старамо́дныя (неадуш.)
старамо́дных (адуш.)
Т. старамо́дным старамо́днай
старамо́днаю		 старамо́дным старамо́днымі
М. старамо́дным старамо́днай старамо́дным старамо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старамо́дны, -ая, -ае.

1. Зроблены па старой модзе; які выйшаў з моды.

С. капялюш.

2. Які прытрымліваецца ўстарэлых поглядаў, які не адпавядае сучаснасці.

Старамодныя манеры.

|| наз. старамо́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старамо́дны старомо́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старамо́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены па старой мадэлі, пашыты па старой модзе; які выйшаў з моды. Старамодны капялюш. Старамодная мэбля. □ З мэблі, што мне відна, — шафа, круглы стол пад квяцістым абрусам, на ім буйны старамодны будзільнік. Ракітны. Зазвінеў старамодны, з нікеляванымі каўпачкамі тэлефон, Глушко паспешліва зняў трубку. Навуменка.

2. Які не адпавядае сучаснасці, уласцівы мінулым часам. Старамоднае выхаванне. Старамодныя манеры. □ Лапшын славіўся на заводзе старамоднымі бакенбардамі. Асіпенка. // Які прытрымліваецца ўстарэлых поглядаў, прывычак. «Памдзей» аб’ездчык быў не шкодны: Так, чалавек ён старамодны І не такі, як Ворцюх, зыркі І меней здольны на прыдзіркі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старамо́дны áltmodisch; únmodern;

старамо́дны чалаве́к ein rǘckständiger Mensch;

быць старамо́дным (пра чалавека) áltmodische Ánsichten háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

старомо́дный старамо́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стара...

Першая састаўная частка складаных слоў якая азначае стары, напр.: старамодны, старасвецкі, старадаўні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

staromodny

старамодны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дапато́пны, -ая, -ае (разм.).

1. Вельмі даўні, які нібыта існаваў да міфічнага біблейскага патопу.

Дапатопная жывёліна.

2. Старамодны, устарэлы (жарт., іран.).

Д. фасон.

У цябе, браце, нейкая дапатопная мэбля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

áltmodisch

a старамо́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)