Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стамле́ннеср. утомле́ние, уста́лость ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стамле́нне, ‑я, м.
Страта сіл; зморанасць, стома. Фізічнае стамленне. □ Свежа стала на зямлі, лёгкае стамленне ахапіла ўсё цела.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стамле́ннен. Müdigkeit f - (тс.тэх.); Máttigkeit f - (слабасць); Ermáttung f - (знямога); Ermüdung f - (стома, зморанасць); Erschöpfung f - (змардаванне, знясіленне)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Пато́м1, потым, драг.пото́м ’але, але ж, усё ж, аднак, а ўсё ж’ (Янк. 1, Шат., Сл. ПЗБ; докш., Янк. Мат.), ’потым’ (Шат., Янк. 1). Укр.по́тім, рус.пото́м, польск.potym, луж.pótym, potymzoн.-луж.potu, чэш.potom, poté, славац.potom, poton, potemáj, славен.potém, серб.-харв.по̀том, балг.потем. Прасл.potomь, утворанае з po і М. скл. займенніка to ’тое’ (ESSJ, SG, 2, 578). Бел.паты́м — кантамінаваная форма з патом і польск.potym. Сюды ж патомны ’будучы’ (Касп.).
Пато́м2 ’стамленне’ (Касп.). Аддзеяслоўны назоўнік. Да па‑таміцца ’стаміцца’, як патоп ад патапіцца і да таго пад.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Апяша́лы ’лянівы, аслаблены’ (Нас.), апе́шыный ’разгублены’ (Бяльк.). Укр.дыял.зах.опішілий ’лянівы, павольны’. Польск.opieszały ’лянівы, марудны, які не любіць спяшацца’. Параўн. рус.опешить ’астацца без каня’, ’разгубіцца’, укр.уст.опішити ’астацца без каня’, укр.зах.опішіти ’зрабіцца павольным, марудным’ («Кінь опішів»). Ст.-рус.опѣшити ’зрабіць пешым; аставіць без крыл’, опѣшати ’стаць пешым (без каня)’. Параўн. яшчэ чэш.уст.opěšalý ’хто стаў без каня’, opěšati ’астацца без каня’, ст.-чэш.opěšalý. Серб.-харв.уст.opješati стаміцца’, славен.pȇšati ’стамляцца’, pẹ̑h ’стамленне’. Найбольш пашырана ўяўленне аб тым, што рус.опешить і падобныя ўтварэнні этымалагічна тлумачацца значэннем ’стаць пешым’ (Праабражэнскі, 2; Булахоўскі, Труды ИРЯ, 1, 191; Фасмер, 3, 144). Прыводзячы ў дадатак да адзначаных ужо фактаў ст.-польск.pieszeć і ст.-чэш.pěšěti ’стаць слабым’, а таксама ст.-рус.припѣшати зрабіць пешым, падрэзаць крылы’, Безлай (Južnoslav. leks., 9–10) параўноўвае гэту групу слоў з літ.paikė́ti, лат.(iz‑)paiki ’дурнець’, узводзячы корань да і.-е.*poik‑ (што ў сваю чаргу параўноўваецца з коранем слоў псаваць і інш.). На нашу думку, тут магчыма кантамінацыя двух слоў: слова, якое ўзнікла пазней і першасна азначала ’стаць пешым’, і другое, больш ранняе, якое суадносіцца, магчыма, з тым коранем, аб якім піша Безлай, або ўваходзіць у іншую сям’ю слоў. Хаця спех, спяшацца звычайна ўзводзіцца да групы спець, магчыма, суадносіны спешна — ’марудна’ (апяшала), паспяхова — ’няўдала’ (апяшала) не выпадковыя.