спі́нінг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спі́нінг спі́нінгі
Р. спі́нінга спі́нінгаў
Д. спі́нінгу спі́нінгам
В. спі́нінг спі́нінгі
Т. спі́нінгам спі́нінгамі
М. спі́нінгу спі́нінгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спі́нінг, -а, мн. -і, -аў, м.

Рыбалоўная снасць, якая складаецца з вудзільна, шпулькі з лёскай і блясны.

|| прым. спі́нінгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спі́нінг м., рыб. спи́ннинг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спінінг

т. 15, с. 113

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спі́нінг, ‑а, м.

Рыбалоўная снасць, якая складаецца з вудзільна, шпулькі з лёскай і блясны. [Рыбак] пачынае круціць шпульку спінінга — і шчупак на беразе. Вірня. Летам вы зможаце адправіцца ў цікавыя падарожжы з вудай ці спінінгам. Матрунёнак.

[Англ. spinning.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спі́нінг м рыб Spínnangel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спи́ннинг рыб. спі́нінг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднару́чны, ‑ая, ‑ае.

Прыстасаваны для работы адной рукой. Аднаручны спінінг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спінінгі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Рыбалоў, які вудзіць рыбу на спінінг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spinning, ~u

м. спінінг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)