спі́нінг, ‑а, м.

Рыбалоўная снасць, якая складаецца з вудзільна, шпулькі з лёскай і блясны. [Рыбак] пачынае круціць шпульку спінінга — і шчупак на беразе. Вірня. Летам вы зможаце адправіцца ў цікавыя падарожжы з вудай ці спінінгам. Матрунёнак.

[Англ. spinning.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)