Verbum

анлайнавы слоўнік

спе́сціць гл. песціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спе́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спе́сціць сов. изне́жить, избалова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спе́сціць, спешчу, спесціш, спесціць; зак., каго-што.

Сапсаваць празмернымі пяшчотамі; зрабіць распешчаным, капрызным. Спесціць дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спе́сціць verwöhnen vt, verzíehen* vt; verhätscheln vt (збалаваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пе́сціць, пе́шчу, пе́сціш, пе́сціць; пе́шчаны; незак.

1. каго. Любоўна даглядаць, пялегаваць; патураць усім жаданням, балаваць.

П. дзяцей.

2. каго. Лашчыць, галубіць.

П. дачку.

3. перан., каго-што. Выклікаць прыемныя адчуванні (пра вецер, сонца і пад.).

Вецер песціць твар.

4. перан., што. Жадаць здзяйснення чаго-н. прыемнага.

П. надзею.

|| зак. вы́песціць, -пешчу, -песціш, -песціць; -пешчаны (да 1 знач.) і спе́сціць, спе́шчу, спе́сціш, спе́сціць; спе́шчаны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изне́жить сов. спе́сціць, распе́сціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спе́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спесціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запе́сціць, ‑пешчу, ‑песціш, ‑песціць; зак., каго.

Разм. Спесціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спе́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спесціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)