спе́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спе́шчу спе́сцім
2-я ас. спе́сціш спе́сціце
3-я ас. спе́сціць спе́сцяць
Прошлы час
м. спе́сціў спе́сцілі
ж. спе́сціла
н. спе́сціла
Загадны лад
2-я ас. спе́сці спе́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час спе́сціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)