Verbum

анлайнавы слоўнік

спатыка́ць гл. спаткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спатыка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спатыка́ць несов., разг.

1. встреча́ть;

2. (о несчастье и т.п.) постига́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спатыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спаткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спатка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Убачыць, ідучы насустрач або прыйшоўшы куды-н.

С. аднавяскоўца ў горадзе.

2. Выйсці прывітаць каго-н., прыняць.

С. гасцей ля веснічак.

3. Дачакацца наступлення, з’яўлення, надыходу і пад. чаго-н.

С. світанне ў полі.

4. Спасцігнуць каго-н., надарыцца каму-н.

Спаткала яго нейкае ліха.

|| незак. спатыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. спатка́нне, -я, н. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спатыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спатыкаць — спаткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spotykać

незак. сустракаць, спатыкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Страка́ць ‘сустракаць, спатыкаць’ (Бяльк., Ян.), страка́ны ‘насланы пры сустрэчы (пра хваробу)’ (Нар. Гом.). Гл. стрэць, сустракаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

настига́ть несов.

1. (догонять) даганя́ць, наганя́ць;

2. перен. спатыка́ць, спасціга́ць; см. насти́чь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сутыка́ць ’сустракаць’ (смарг., Сл. ПЗБ). На думку аўтараў слоўніка, з літ. sutìkti ’тс’, магчыма, пад уплывам спатыкаць, гл. спаткаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)