сонная хвароба

т. 15, с. 86

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сонная хвароба 4/413; 8/606; 9/632; 10/310; 11/155

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

со́нны, -ая, -ае.

1. Які адбываецца ў час сну, звязаны са сном.

С. стан.

Соннае дыханне.

2. Вялы, неактыўны ад жадання спаць, які яшчэ не зусім прачнуўся.

Соннае дзіця.

3. перан. Пасіўны, бяздзейны.

Соннае жыццё.

4. Снатворны (пра лекі).

Сонныя кроплі.

○

Сонная артэрыя — вялікая парная артэрыя з двух бакоў шыі.

Сонная хвароба — інфекцыйнае захворванне, якое характарызуецца моцнай санлівасцю.

◊

Як сонная муха — запаволены і вялы.

|| наз. со́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́нный в разн. знач. со́нны;

со́нный челове́к со́нны чалаве́к;

со́нные глаза́ со́нныя во́чы;

со́нное настрое́ние со́нны настро́й;

со́нный лес со́нны лес;

со́нные ка́пли со́нныя кро́плі;

со́нная арте́рия анат. со́нная артэ́рыя;

со́нная боле́знь мед. со́нная хваро́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sleeping sickness [ˈsli:pɪŋˌsɪknəs] n. med. со́нная хваро́ба, спя́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

carotid

[kəˈrɑ:tɪd]

n.

со́нная артэ́рыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

со́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. со́нны со́нная со́ннае со́нныя
Р. со́ннага со́ннай
со́ннае		 со́ннага со́нных
Д. со́ннаму со́ннай со́ннаму со́нным
В. со́нны (неадуш.)
со́ннага (адуш.)		 со́нную со́ннае со́нныя (неадуш.)
со́нных (адуш.)
Т. со́нным со́ннай
со́ннаю		 со́нным со́ннымі
М. со́нным со́ннай со́нным со́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цяце́ра, -ы, мн. -ы, -це́р, ж. (разм.).

1. Тое, што і цецярук.

2. перан. Пра някемлівага, няспрытнага чалавека (разм., неадабр.).

◊

Глухая цяцера (груб.) — абразлівы выраз, які ўжываецца ў адносінах да глухога чалавека.

Сонная цяцера — пра вялага, соннага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разлахма́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разлахмаціць.

2. у знач. прым. Лахматы, кудлаты. Паднялася сонная разлахмачаная галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трыпанасамоз афрыканскі, гл. Сонная хвароба

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)