Verbum

анлайнавы слоўнік

смуро́дзіць, -ро́джу, -ро́дзіш, -ро́дзіць; незак. (разм.).

Распаўсюджваць смурод.

|| зак. насмуро́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смуро́дзіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смуро́дзіць несов., разг. распространя́ть вонь; воня́ть;

◊ с. свет — пренебр. копти́ть не́бо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смуро́дзіць, ‑роджу, ‑родзіш, ‑родзіць; незак.

Разм. Распаўсюджваць смурод, непрыемны пах. На шафцы ў кухні шыпіць і смуродзіць газай прымус. Брыль.

•••

Смуродзіць свет — жыць, нічым карысным не займаючыся, чыніць людзям непрыемнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смуро́дзіць разм. stínken* vi, die Luft verpésten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

насмуро́дзіць гл. смуродзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасмярдзе́ць гл. смуродзіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

засмярдзе́ць гл. смуродзіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

воня́ть несов., разг. (дурно пахнуть) смярдзе́ць; (распространять вонь) смуро́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ця́жыць

‘свет смуродзіць - зямлю цяжыць; абцяжарваць каго-небудзь, ускладняць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)