ця́жыць
‘свет смуродзіць - зямлю цяжыць; абцяжарваць каго-небудзь, ускладняць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
ця́жу | ця́жым | |
ця́жыш | ця́жыце | |
ця́жыць | ця́жаць | |
Прошлы час | ||
ця́жыў | ця́жылі | |
ця́жыла | ||
ця́жыла | ||
Загадны лад | ||
ця́ж | ця́жце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ця́жачы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)