ця́жыць
‘свет смуродзіць - зямлю цяжыць; абцяжарваць каго-небудзь, ускладняць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ця́жу | ця́жым | |
| ця́жыш | ця́жыце | |
| ця́жыць | ця́жаць | |
| Прошлы час | ||
| ця́жыў | ця́жылі | |
| ця́жыла | ||
| ця́жыла | ||
| Загадны лад | ||
| ця́ж | ця́жце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ця́жачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)