сме́рч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сме́рч сме́рчы
Р. сме́рчу сме́рчаў
Д. сме́рчу сме́рчам
В. сме́рч сме́рчы
Т. сме́рчам сме́рчамі
М. сме́рчы сме́рчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

смерч, -у, мн. -ы, -аў, м.

Моцны віхор, які падымае ўверх і круціць слуп вады, пяску, пылу.

С. на моры.

|| прым. сме́рчавы, -ая, -ае.

С. слуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смерч (род. сме́рчу) м. смерч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смерч смерч, род. сме́рчу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смерч, ‑у, м.

Моцны віхар, які падымае ўгору і круціць слуп вады, пяску, пылу. Смерч на моры. □ Вясной падняўся над Закружжам чорны слуп смерчу, прайшоў па гародах, вырываючы з зямлі дрэвы, камяні. Асіпенка. // Пра што‑н., падобнае на смерч. Вогненны смерч. □ Гэта зноў машкара. Шэрым смерчам узнімаецца яна высока ў неба. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смерч

т. 15, с. 54

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

смерч м метэар Wíndhose f -, -n; Wírbelsturm m -(e)s, -stürme; Tornádo m -s, -s;

вадзяны́ смерч Wásserhose f;

пы́льны смерч Stáubtornado m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тромб², -у, мн. -ы, -аў, м.

Смерч над сушай з моцным ветрам, ападкамі і навальніцай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тро́мб

‘смерч’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тро́мб тро́мбы
Р. тро́мбу тро́мбаў
Д. тро́мбу тро́мбам
В. тро́мб тро́мбы
Т. тро́мбам тро́мбамі
М. тро́мбе тро́мбах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

tornado [tɔ:ˈneɪdəʊ] n. (pl. -oes) шквал, смерч, тарна́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)