тро́мб
‘смерч’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тро́мб | тро́мбы | |
тро́мбу | тро́мбаў | |
тро́мбу | тро́мбам | |
тро́мб | тро́мбы | |
тро́мбам | тро́мбамі | |
тро́мбе | тро́мбах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)