склеро́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. склеро́з
Р. склеро́зу
Д. склеро́зу
В. склеро́з
Т. склеро́зам
М. склеро́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

склеро́з, -у, м.

Ушчыльненне органаў у выніку перараджэння іх тканкі ў цвёрдую злучальную тканку, у шчыльную масу.

С. сасудаў.

С. ныркі.

|| прым. склераты́чны, -ая, -ае і склеро́зны, -ая, -ае.

Склератычны працэс.

Склерозныя з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склеро́з, -зу м., мед. склеро́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склеро́з мед. склеро́з, -зу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склеро́з, ‑у, м.

Хвароба, якая выяўляецца ў паталагічным ушчыльненні розных органаў, выкліканым гібеллю функцыянальных элементаў і заменай іх злучальнай тканкай. Склероз сэрца.

[Ад грэч. sklérōsis — зацвярдзенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склероз

т. 14, с. 463

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

склеро́з м мед Skleróse f -, -n, Verkálkung f -, -en;

склеро́з мо́згу Skleróse des Gehírns;

хварэ́ць на склеро́з an Skleróse léiden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

склеро́з

(гр. sklerosis = зацвярдзенне)

зацвярдзенне тканак або органа, выкліканае старэннем і адміраннем дзейных клетак і заменай іх злучальнай тканкай (напр. с. сасудаў, с. мозгу).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

множны склероз

т. 10, с. 502

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рассеяны склероз

т. 13, с. 361

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)