спектральныя серыі

т. 15, с. 107

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

се́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. се́рыя се́рыі
Р. се́рыі се́рый
Д. се́рыі се́рыям
В. се́рыю се́рыі
Т. се́рыяй
се́рыяю		 се́рыямі
М. се́рыі се́рыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́мікс-се́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́мікс-се́рыя ко́мікс-се́рыі
Р. ко́мікс-се́рыі ко́мікс-се́рый
Д. ко́мікс-се́рыі ко́мікс-се́рыям
В. ко́мікс-се́рыю ко́мікс-се́рыі
Т. ко́мікс-се́рыяй
ко́мікс-се́рыяю		 ко́мікс-се́рыямі
М. ко́мікс-се́рыі ко́мікс-се́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Адбылда́каць ’паспешна адгаварыць, невыразна адказаць’ (Бяльк.) да серыі экспрэсіўных дзеясловаў са значэннем ’невыразна гаварыць’. Магчыма, кантамінацыя балакаць з балдзіць ’гаварыць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ітэра́цыя

(лац. iteratio = паўтарэнне)

вынік прымянення якой-н. матэматычнай аперацыі, які атрымліваецца ў серыі аналагічных аперацый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

hundredth​1 [ˈhʌndrədθ] n.

1. со́тая ча́стка; (адна́) со́тая

2. апо́шні з се́рыі, яка́я склада́ецца са ста прадме́таў

3. math. другі́ знак пасля́ ко́скі (у дзесятковых дробах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Hörfolge

f -, -n

1) се́рыя радыёперада́ч

2) адна́ перада́ча з се́рыі радыёперада́ч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

се́рыя, ‑і, ж.

1. Шэраг аднародных прадметаў, якія маюць якую‑н. агульную прымету. Серыя станкоў. □ Раман «Зямля» з’явіўся пачаткам выдатнай серыі аповесцей і раманаў з жыцця беларускага народа. Адамовіч. // Паслядоўны рад якіх‑н. дзеянняў, падзей і пад. Серыя доследаў. Серыя гімнастычных практыкаванняў. Серыя выбухаў.

2. Шэраг вырабаў, машын, дэталей, зробленых па аднаму ўзору. Паравоз серыі ФД.

3. Частка вялікага кінафільма, якая дэманструецца самастойна на працягу цэлага сеанса. Кінафільм у дзвюх серыях.

4. Разрад, катэгорыя цэнных папер (грашовых знакаў, аблігацый ці дакументаў), якія абазначаюцца лічбамі або літарамі. Нумар і серыя бюлетэня. □ Дваццаць пяць тысяч! Я гляджу... нумар, серыя так і плывуць у мяне ў вачах. Рамановіч.

[Фр. série ад лац. séries.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бібліятэ́ка, -і, ДМ -тэ́цы, мн. -і, -тэ́к, ж.

1. Установа, якая збірае і захоўвае кнігі для грамадскага карыстання.

Нацыянальная б.

Беларусі.

2. Збор кніг, якія з’яўляюцца прыватнай або грамадскай уласнасцю, а таксама памяшканне, дзе яны захоўваюцца.

Б. вучонага.

3. Назва серыі кніг пэўнай тэматыкі.

Б. паэта.

Б. настаўніка.

|| памянш. бібліятэ́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 3 знач.).

|| прым. бібліятэ́чны, -ая, -ае.

Бібліятэчная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«Экран»,

назва серыі савецкіх ШСЗ і сістэмы спадарожнікавага тэлебачання.

т. 18, кн. 1, с. 70

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)